به سوپر مارکت یا رستر قهوه محلی خود رفتید و سعی کردید بفهمید که تمام این اطلاعات روی کیسه قهوه چیست؟ خواندن برچسب ممکن است با تمام اطلاعات موجود در آن گیج کننده باشد.

چگونه یک برچسب کیسه قهوه را می خوانید و درک می کنید؟ اطلاعات برچسب کیسه قهوه شامل:

• نام شرکت رست قهوه
• منشأ قهوه
• منشا یا مخلوط مجرد
• سطح کباب کردن
• نحوه پردازش قهوه
• انواع قهوه
• ارتفاع از سطح دریا
• گواهی قهوه
• دان سبوس دار یا کامل

تمام اطلاعاتی که روی برچسب کیسه قهوه نوشته شده است ، تصویری بسیار خوب از آنچه ممکن است در درون ما پیدا کند به شما می دهد. بگذارید همه این اطلاعات را به طور عمیق بررسی کنیم.

اطلاعات روی کیسه قهوه

تقریباً غیرممکن است بدانید قهوه بدون مزه آن خوب است یا نه. این بسیار سخت است که بدانید قهوه خوشمزه ترین چیزی است که تا به حال داشته اید یا ناامیدی کامل. اما می توانید با درک بهتر اطلاعاتی که برچسب به شما می گوید ، شانس خود را بهبود ببخشید تا بتوانید تصمیم بهتری بگیرید.

به خاطر داشته باشید که در حال حاضر مقررات مشخصی درمورد آنچه باید در برچسب کیسه قهوه دیگری وجود داشته باشد وجود ندارد ، بنابراین موارد اصلی قانونی مانند مقدار معادل هر کیسه و احتمالاً بارکدی نیز در صورت خرید آن در سوپر مارکت وجود دارد.

بنابراین ، وقتی می خواهید به برچسب نگاه کنید ممکن است تغییرات جزئی در آنچه در اینجا ظاهر می شود ، باشد. بیایید به هم ریختگی هر قسمت از برچسب مشترک ادامه دهیم و ببینیم که هر قسمت از آن برای شما و اهمیت آن چیست.

نام تجاری یا برند

معمولاً پر سروصدا و افتخار ، در قسمت جلوی بسته ، نام شخص یا افرادی خواهد بود که قهوه را بو داده اند. این افراد نه تنها قهوه را شیرجه دادند ، بلکه قهوه را برای رست انتخاب کردند.

امکان سرخ کردن در مبدأ و انتخاب قهوه سبز با کیفیت و به خوبی تولید شده در صورتی که بیشتر از کباب کردن ، پختن یا انتخاب انگور برای تهیه یک چاردنی خوب باشد به مهارت زیادی نیاز دارد.

پس نام برند قهوه یکی از مهم ترین رکن ها در انتخاب آن می باشد

منبع ( کشور ) قهوه

به احتمال زیاد نه ، هر کیسه قهوه داده شده نام کشوری را که اندازه آن نرم افزار باشد ، خواهد داشت. حتی بسیاری از قهوه هایی که از سوپر مارکت خریداری کرده اید ، خاص هستند یا نه ، با افتخار ادعای میراث برزیلی یا کاستاریکا خود را خواهند کرد.

در حالی که دانستن کشور مبدا به ما نمی گوید قهوه خوب خواهد بود یا نه ، این ایده را به ما می دهد که می توانیم به آن امیدوار باشیم. به عنوان مثال ، من می توانم بسیار مطمئن باشم که اگر من یک کیسه قهوه از کنیا داشته باشم ، ممکن است میوه ای باشد و عصاره میوه ای قوی داشته باشم (قهوه کنیا اغلب به عنوان یک بمب توت توصیف می شود) – در حالی که اگر من از اتیوپی قهوه بخورم ، احتمال زیاد وجود دارد که سبک باشد ، گل و میوه مرکبات در فنجان.

البته از بین بردن این طعم های دلپذیر در قهوه تا حد زیادی بستگی به این دارد که کباب کباب در کباب کردن آنها به چه میزان است.

بیشتر فرهای خوب قهوه با قهوه به محلی که آن را رشد می دهد (و حتی گاهی مزرعه خاص) یک قدم فراتر می روند.

نام مزرعه

بسیاری از کوره های قهوه که ارتباط مستقیمی با قهوه آنها دارند ، نام مزرعه خاصی را که از آن بدست آمده است ، روی کیسه قرار می دهند. در نتیجه ، و به دلیل اینکه قهوه مسخره خوبی را تولید می کنند ، مزارع مانند Finka Kilimanjaro یا La Palma y El Tucan کاملاً مشهور شده اند.

یک مزرعه قهوه معمولاً می تواند انواع مختلف قهوه را در ارتفاعات مختلف رشد دهد.

نام این مزرعه ، اگرچه مستقیماً قهوه خوشمزه را نشان نمی دهد ، اما قابلیت ردیابی آن را نشان می دهد (که اغلب به چیزی خوشمزه تبدیل می شود).

قهوه اصل یا ترکیبی

اصطلاح منفرد در صنعت قهوه برای توصیف قهوه که همه در همان محل رشد می کنند ، استفاده می شود. از نظر قهوه ویژه معمولاً یک مزرعه منفرد یا یک تولید کننده قهوه است.

این اصطلاح کاملاً تغییر می کند. در بعضی موارد ، یک منبع واحد به یک منطقه کوچک در حال رشد متشکل از مزارع انفرادی که دارای یک کارخانه فرآوری هستند اشاره می کند و در مورد قهوه غیر تخصصی ، یک منبع واحد می تواند به سادگی به قهوه هایی که همه در همان کشور رشد می کنند مراجعه کند.

قهوه اصل

قهوه با منشا منفرد معمولاً مشخصات طعم دهنده را به نوشیدنی بسیار ویژه می دهد. نت های مزه دار که روی یک کیسه قهوه از منطقه Sidama اتیوپی نوشته شده ممکن است شامل چای خاکستری و لیمو خاکستری باشد – یا توت فرنگی و شکلات نوشته شده روی یک کیسه قهوه از منطقه هوی در رواندا. قهوه با منشا منفرد معمولاً به رنگ سیاه مصرف می شود تا به این ترتیب خاصیت طعم بی نظیر آنها روشن شود.

مخلوط قهوه

با این حال ، مخلوط ها معمولاً از کشورهای مختلف ترکیبی از دانه های قهوه هستند. کباب قهوه کسی است که تصمیم می گیرد کدام قهوه در یک مخلوط خاص قرار می گیرد و با چه درصدی.

با مخلوط کردن ، قهوه بو داده می تواند یک شکل طعم و مزه شکل دهد – بهره وری قهوه کنیا را بگیرید و آن را با نت های کاکائو که قهوه کلمبیا می دهد ، مخلوط کنید.

مخلوط معمولاً وقتی قهوه شیر را به خاطر می آورد ، لات ها و کاپوچینوها را به یاد می آورد ، اما بعضی از خروس ها مقداری ترکیب قهوه فیلتر فوق العاده را تشکیل می دهند.

درجه رست

سطح رست قهوه یا درجه بودن به نحوه طعم قهوه اشاره دارد. قهوه به عنوان یک دانه سبز به کباب قهوه می آید. دانه ها را در دستگاه مخصوص تهیه شده در قهوه بو داده درست می کنند تا سطح دلخواه برشته شدن حاصل شود. هرچه کباب قهوه سبک تر باشد ، مدت زمان صرف شده کوتاه تر است.

قهوه بو دادن به طور مشابه با سبزیجات برشته کار می کند – هرچه بیشتر آنها را در فر بگذرانند ، تیره تر و بو داده تر هستند. اکنون ، در مورد هویج و سیب زمینی و موارد مشابه ، گرفتن آن دسته از طعم های بو داده خوشمزه ، لبه های کارامل چسبنده – این همان چیزی است که ما می خواهیم. اما با قهوه بسیار خوب و فرآوری شده ، طعم هایی که به خوبی روی سبزیجات ریشه کار می کنند ، در قهوه چندان مطلوب نیستند.

خواهید فهمید که بالاترین کیفیت کافه ها قهوه خود را در انتهای سبک تر مقیاس ، در جایی از نور ، که در کشورهای اسکاندیناوی استاندارد است ، برای کباب متوسط ​​، همانطور که در استرالیا معمول است ، می پزند. سطح کباب متوسط ​​و متوسط ​​معمولاً تاریک ترین قهوه است که با استفاده از قهوه سبز مرغوب ، قهوه خوبی بو داده است.

قهوه بو داده شده سبک ، صداقت ترین قهوه را نشان می دهد. با وجود چند طعم سرخ شده ، همه لوبیا خودشان لوبیا هستند. وقتی قهوه بو داده خیلی سبک است ، ممکن است فنجان یونجه و یونجه روشن وجود داشته باشد.

قهوه بو داده متوسط ​​یک غذای شاد خواهد بود و طعمهای ظریف “واقعی” قهوه را با تعطر و طعم های دلپذیر و شیرین تعادل می بخشد.

قهوه بو داده تیره بصری تیره و اغلب چرب خواهد بود. کمی که هیچ یک از طعم های اصلی قهوه موجود نیست ، با تصمیم گیری در مورد طعم و مزه قوی “بو داده شده” در شیشه حضور نخواهد داشت.

فنجان حاوی نت های شکلات و کارامل در لبه دلپذیر و لبه ناخوشایند خواهد بود. تلخ ، لاستیک ، گوشتی و افراطی.

فرآوری قهوه

بعد از بیرون آوردن یک گیلاس قهوه از درخت و مرتب سازی ، قهوه نوعی فرآوری را طی می کند. نحوه پردازش قهوه تأثیر زیادی در طعم آن خواهد داشت.

سه روش اصلی برای پردازش قهوه وجود دارد. شسته شده ، طبیعی و عسل. هر یک از این روش های پردازش یک مقاله کامل (یا کتاب!) به خودی خود است ، بنابراین ما به طور خلاصه لمس خواهیم کرد.

توجه داشته باشید که اینها تنها سه روش پردازش نیستند. موارد بسیار دیگری نیز وجود دارد که برخی از آنها شامل تخمیر قهوه در محیطهای غنی از اکسیژن یا غنی از کربن به ترتیب مخلوط بی هوازی و گازدار هستند. سه مورد ذکر شده در اینجا رایج ترین هستند.

روش پردازش شستشو

پس از چیدن و مرتب سازی ، قهوه به دستگاهی منتقل می شود که میوه را از دانه های داخل آن جدا می کند. پس از استخراج دانه ها ، آنها با ماده چسبنده ای به نام مخاط پوشانده می شوند. برای برطرف کردن این ، دانه ها با تخمیر جزئی بین یک تا سه روز در یک مخزن آب منتقل می شوند.

باکتریهای تولید شده در این فرآیند باعث می شوند که مخاط از بین برود. سپس قهوه را بشویید و رطوبت آن را تا نیم درصد خشک کنید ، روی یک بالشتک بتونی یا روی بسترهای خشک کن بلند کنید.

بر خلاف قهوه فرآوری شده طبیعی و عسل ، قهوه شسته شده از طعم تمیز برخوردار است زیرا آنها تأثیر خارجی بسیار کمی دارند که بر طعم آنها تأثیر می گذارد. این اجازه می دهد تا طعم های مختلف و منبع درخشان شود.

روش فرآوری طبیعی

قهوه انتخاب و مرتب می شود ، سپس تمام دانه ها ، گیلاس و همه چیز ، به یک منطقه خشک می شوند. پاسیو یا تختخوابهای خشک کن ، جایی که حدود سی روز در آن خشک می شوند. در این دوره خشک کردن ، قهوه را باید مرتباً چرخانده تا از خشک شدن یکنواخت اطمینان حاصل شود.

از آنجا که دانه هنگام بسته شدن در گیلاس خشک می شود ، میوه مقداری از محتویات آن را تشکیل می دهد و از دانه معطر می کند. معمولاً مشخصات قهوه فرآوری شده از میوه های گرمسیری را به قهوه فرآوری شده می دهد. آناناس ، دانه گلاب و گاهی توت فرنگی ، با بدن سنگین.

آنها همچنین می توانند در نتیجه تخمیر بیش از حد ، شراب قرمز “شل” که آنها را توصیف می کند ، برخی از عشق و برخی متنفر باشند.

روش پردازش طبیعی در اتیوپی توسعه یافته است ، و در مناطق تولید قهوه در سراسر جهان که دسترسی به آب دشوارتر است ، رایج است.

روش عسل (خمیر طبیعی)

روش پردازش عسل که در کاستاریکا توسعه یافته است نوعی نقطه میانی بین قهوه شسته شده و قهوه فرآوری شده طبیعی است.

ابتدا قهوه انتخاب می شود و سپس مرتب می شود. سپس به دستگاهی منتقل می شود که تولید کننده بتواند تصمیم بگیرد که چه مقدار از میوه و مخاط (عسل ماده چسبنده اطراف دانه) برداشته شود.

معمولاً سه سطح مختلف از روش پردازش عسل وجود دارد و مقدار مخاطی که روی اسپرم باقی مانده است میزان عسل قهوه را تعیین می کند. و

عسل سیاه بالاترین سطح است؛ بیشتر مخاط ها روی اسپرم مانده بودند. قرمز در وسط است ، جایی که حدود 50٪ از آستر جدا شده است و رنگ زرد در قسمت انتهایی است ، جایی که تقریباً همه آسترها برداشته شده است ، و عسل زرد را نزدیکترین قهوه شسته شده قرار می دهد.

قهوه فرآوری شده عسل معمولاً بسیار شیرین است. آنها تمایل به کیفیت قند قهوه ای و میوه خشک دارند ، و خوشبختانه نقص “سرگرم کننده” به ندرت در قهوه طبیعی یافت می شود.

نوع قهوه

دو گونه اصلی از درختان قهوه وجود دارد که ما ، به عنوان انسان ، رشد و استفاده می کنیم و به نوشیدنی جادویی خوشمزه ای تبدیل می شویم. عربیکا و روبوستا. در اصل این شرط است که در داخل یک قهوه ویژه ، تمام پیشنهادات قهوه عربیکا باشد.

صدها زیرگونه طبقه بندی شده به عنوان عربیکا وجود دارد. بسیاری از این گونه ها میراث ژنتیکی دارند و تنها جهش های جزئی مانند اندازه آن ها وجود دارد که باعث می شود در آب و هوای خود کارآمدتر رشد کنند.

شاید مشهورترین انواع قهوه ، گاشا باشد. دانه گرانبها (و با ارزش ترین) که قلب همه کسانی را که لذت از تلاش برای آن داشتند ، فتح کرد.

برخی دیگر از انواع قهوه های پر طرفدار و فوق العاده خوشمزه عبارتند از Red Bourdon، SL-28، Pax، Rum سودان و Katra.

اگرچه دانستن اینکه چه نوع قهوه شما ممکن است در وهله اول بینش نباشد ، اما سرانجام ، پس از مصرف کافی قهوه و یادداشت های کافی در مورد انواع و اقسام مورد علاقه خود ، تصمیم گیری در مورد انتخاب بعدی می شود.

ارتفاع مزرعه

بلندی و ارتفاع که یک مزرعه قهوه در آن رشد می کند می تواند در مورد چقدر شیرین و چقدر قهوه پیچیده بگوید. بیشتر مناطق بزرگ برای تولید قهوه در ارتفاعات قرار دارد و در جایی بین 1000 تا 2000 متر از سطح دریا قرار دارد. این قانون در ارتفاعات تقریباً یک شرط ضروری است ، که بالاترین قهوه جهان بسیار کم (در صورت وجود) نمره کمی دارد.

ده ها دلیل وجود دارد که باعث می شود در ارتفاع بالاتر قهوه بهتر و پیچیده تر تولید شود. یکی از این دلایل این است که هرچه ارتفاع قهوه بیشتر باشد ، اکسیژن کمتری در دسترس است. این بدان معناست که گیلاس های قهوه آهسته تر رشد می کنند و قندهای پیچیده تری درون آنها ایجاد می شود.

طعم و عطر قهوه

اجاق گازهای قهوه بعد از سرخ کردن روشی را مزه گذاری می کنند که به عنوان حجامت معروف است. در اصل ، آنها قهوه خود را خرد می کنند ، آنها را در یک کاسه کوچک کنار هم می گذارند و بو می دهند.

سپس آب گرم اضافه می شود ، پوسته شکسته می شود و تاهینی از بالای کاسه به کمک قاشق ها جایگزین می شود. سپس قهوه را مزه دار کنید (با صدای بلند و دقیق تر شیب دار شوید!). مشخصات طعم نوشته شده روی کیسه قهوه ، یادداشت های این صندلی فنجان است.

پروفایل طعم به جای اینکه توضیحی دقیق از آنچه شما مزه خواهید کرد: احساس کنید که میله شکلات یا انبه می خورید – بیشتر از این است: این قهوه ما را به یاد شکلات می اندازد یا از اسیدیته و شیرینی انبه آبدار است.

این بدان معنا نیست که برخی قهوه ها مانند هر جرعه یک فنجان زغال اخته مزه نمی کنند ، مانند برخی قهوه های SL-28 کانادایی.

مشخصات طعم نوشته شده روی یک کیسه قهوه بسیار شبیه به یادداشت های مزه دار شده روی یک بطری شراب است. بسیار جوانمردانه و ذهنی جوانه های سلیقه شخصی است که آن را نوشت ، اما به شما ایده ای را می دهد که انتظار دارید.

گواهی قهوه

یک کیسه قهوه سبز وارداتی می تواند گواهینامه های مختلف قهوه را به همراه داشته باشد. این گواهینامه ها معمولاً در بسته بندی قهوه بو داده به صورت برچسب یا برچسب های کوچک نمایش داده می شوند.

این بدان معناست که تولید کننده قهوه یا خریدار قهوه سبز معیارهای تعیین شده توسط یک بنیاد خاص را – چه خواه اتحاد Rainforest ، Fairtrade America یا مرکز پرندگان مهاجر اسمیتسونیان – برآورده کرد.

نبود یکی از این سوییچ ها به هیچ وجه به معنای عدم برخورداری از کشاورزان نیست و یا اینکه این مزرعه درگیر تکنیک های زراعت از نظر زیست محیطی است. بسیاری از اجاق گازهای قهوه مستقیماً از قهوه سرچشمه می گیرند ، با تولیدکنندگان و مزارع خود همکاری نزدیکی دارند و آنها را بسیار فراتر از قیمت مناسب قهوه خود می پردازند.

تاریخ رست قهوه

این تاریخی است که قهوه در آن بو داده شده است. این مهم است که بدانید چه موقع قهوه شیرجه می زند ، نه تنها می توانیم بدانیم کی قهوه گذشته است که وی نخست وزیر شد ، بلکه وقتی قهوه برای استفاده آماده است نیز می دانیم. شما هرگز نمی دانید فقط قهوه را نگاه کنید ، او چند ساله است. به جز تزریق ، تاریخ برشته کردن تنها روش برای گفتن سن است.

هنگام برشته شدن ، واکنشهای شیمیایی متعددی در داخل دانه های قهوه اتفاق می افتد ، در نتیجه تجمع گاز دی اکسید کربن در داخل لوبیا به وجود می آید. در طی پنج روز یا همین حدود ، قهوه بو داده به سرعت C02 ذخیره شده خود را در طی دوره ای به نام دفع گاز می دهد.

هر نوع قهوه ای که در این دوره تولید می شود ممکن است به دلیل انتشار گاز به طور یکنواخت دمیده شود و در نتیجه طعم های تیز ، تلخ یا خیلی اسیدی در فنجان ایجاد شود.

برای بهترین نتیجه ، قهوه خود را به طور ایده آل به مدت پنج تا 15 روز یا بیشتر از سی روز پس از تاریخ برشته شدن روی کیسه استفاده کنید.

یک کباب قهوه خوب می خواهد آنچه را که در مورد قهوه خود می دانند به شما بگوید. و ممکن است توجه داشته باشید که هرچه بیشتر به کافه یا کباب آنها اختصاص داده شود ، اطلاعات بیشتری در مورد قهوه خواهند داشت. اگر قهوه بو داده ، نام کسی را که قهوه رشد می دهد ، یا نام تمام خانواده وی را می داند ، باید بدانید که آنها آن را روی کیسه می گذارند.

در حالی که بسیاری از چیزهایی که در یک کیسه قهوه می بینیم کاربرد چندانی برای ما ندارند. بعنوان مثال ، دانستن نام مزرعه چنین کاری است که زیاد نمی گویند و هیچ نشانی از طعم های موجود در کیسه به ما نمی دهد (مگر اینکه در گذشته قهوه از این مزرعه نوشیده ایم) ، با این حال ، این سطح از اطلاعات به ما می گوید که خروس در واقع این اطلاعات را می داند.

این سطح از اطلاعات به معنای سازگاری است. قوام در قهوه چیز خوبی است. ما دقیقاً می دانیم که از چه چیزی به دست می آییم ، افرادی را می شناسیم که از آنجا دریافت می کنیم و دقیقاً می دانیم که از کجا آن را دریافت می کنیم. هر چه اطلاعات بیشتر باشد، بهتر است.